Galivka (Gałówka)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
W 1535 i 1565 r. osadę nazwano Gałuki (NBL, 2837/III, 20; LWR II, 82-83).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Osadę położoną w starostwie samborskim lokował na podstawie przywileju starosty Stanisława Odrowąża z 1534 r. "opatrzny" Waszko z Mszańca. W skład nabytego za 40 florenów sołectwa (kniaziostwa) miało wchodzić m. in. jedno dworzyszcze, prawo do budowy młyna ze stępami, 1/3 danin uiszczanych przez chłopów. W zamian sołtysi w czasie wojny mieli służyć zbrojnie oraz uiszczać na rzecz króla stacje, tak jak to czynia onni kniaziowei wołoscy. Przybyli do wsi koloniści otrzymali 20 lat wolnych od wszelkich podatków (Inwentarz 1568, 358; NBL, 2837/III, 20). W 1565 r. w osadzie zamieszkiwało 35 kmieci osadzonych na 30 łanach. Płacili oni czynsze w wymiarze 24 gr, odkupowali robocizny za 48 gr, płacili zamiast skladać daniny w serach, barankach i "popruchach". Sołtys uiszczał czynsz tylko z ziem, które nie wchodziły w skład uposażenia sołectwa. Dwa razy w roku z okazji zboru wszyscy mieszkańcy, łącznie z soltysem i popem, uiszczali powinność zwaną pokłonem lub stacją (NBL, 2837/III, 20).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
W 1546 r. na mocy przywileju królowej Bony w Gałówce powstało popostwo nadane Hryćkowi, uposażone w jedno dworzyszcze, które nabył od królowej za 10 grzywien (Inwentarz 1568, 359v; NBL, 2837/III, 21). W 1565 r. płacono z popostwa jeden floren podatku (LWR II, 83).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa