Limna (Łomna)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
W 1519 r. określona jako Lumno, w 1534 r. Lomna, od 1589 r. już forma współczesna nazwy (Makarski, 1999, 153).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Osada w starostwie samborskim powstała przed 1519 r., kiedy to król Zygmunt Stary na prośby Fiedka, Jacka i innych braci wydał przywilej na dziedziczne sołectwo zwane kniaziostwem w tej wsi, jako zadośćuczynienie za trudy poniesione przez braci przy jej lokowaniu. W skład jego uposażenia miało wchodzić jedno dworzyszcze, które już dawniej użytkowali, prawo do budowy młyna, robocizny i daniny według obyczaju należne sołtysom, oraz 1/3 cześć danin królewskich uiszczanych przez osiadłą w Łomnej ludność (AGAD, MK 34, 96v-97;Inwentarz 1568, 331v-332v). W 1565 r. osadzonych już tam było 33 łany, z których kmiecie płacili czynsz, dwa razy w roku wraz z popem i sołtysem uiszczali opłatę przy okazji zboru. Równiez sołtys wnosił czynsze z ziem jakie miał ponad przewidziane przywilejem jedno dworzyszcze (LWR II, 80).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Cerkiew w Łomnej powstała zapewne około 1534 r., kiedy starosta samborski Stanisław Odrowąż sprzedał na jej potrzeby jedno dworzyszcze za 10 grzywien z obowiązkiem uiszczania czynszu w wysokości jednego florena rocznie. Jego nabywcą był Iwaszko diak, popowicz z pobliskiego Hołowiecka. Po jego śmierci obejmie je jeden z jego synów, zdatny do pełnienia funkcji popa. W 1550 r. z kolei mieszkańcy wsi: Jacko, Iwan i Hryćko darowali cerkwi p.w. Jana Chrzciciela (popowi Oleksie) swoje pole położone pod góra zwaną Rozłucz (NBL, 2837/III, 51; Inwentarz 1568, 331-334).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa