Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Prislip (Przysłup)


Kategorie: lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XVI wiek

Nazewnictwo


W dokumencie lokacyjnym z 1521 r. nazywana także Ormieszowo (Inwentarz 1568, 414; Makarski, 1999, 216).

Ludność — skład etniczny


Język


Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Osada w starostwie samborskim lokowana na mocy dokumentu starosty Jana Odrowąża ze Sprowy, zatwierdzonego przez króla Zygmunta Starego w 1521 r. Na jego mocy Michałko i Iwan, bracia z Wolczy nabyli za 30  florenów dziedziczne kniaziostwo (sołectwo) w tej osadzie. W jego skład wchodziło m. in. jedno dworzyszcze, prawo do budowy młyna, udział soltysa w daninach chłopskich. Powinni oni także na jego rzecz wykonywać dwa dni pańszczyzny w roku. W zamian sołtysi mieli służyć w wyprawie zbrojnej i uiszczać daniny w taki sposób jak to czynią inni sołysi w starostwie. Osadnicy uzyskali 11 lat wolnizny, po upływie ktorej mieli uiszczać powinności tak jak to czynili mieszkańcy innych wsi w starostwie samborskim. Na rzecz swoich kniaziów powinni wykonywać dwa dni pańszczyzny w roku (Inwentarz 1568, 414-414v; NBL, 2837/III, 66-67). W 1565 r. we wsi osadzonych było 20 1/2 łanu z których urzytkownicy, w liczbie 44, płacili czynsze w zamian (za uiszczane przedtem) 4 barany, za wykupienie się od robocizn, za baranka, za owcę, ponadto leśne, podymne i poczty. W czasie odbywanego dwa razy w roku zboru (zwanego też strungą - Jawor, 1997, 179-186) uiszczali poczty w postaci wołu, serów i pstrągów (LWR II, 79).

Źródła do dziejów miejscowości


Historia miejscowości


Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


W 1554 r. królowa Bona na prośby władyki przemyskiego nadała popostwo w Przysłupie popowi Jackowi synowi miejscowego kniazia Iwana, uposażone m. in. w jedno dworzyszcze (Inwentarz 1568, 415-415v; NBL, 2837/III, 67).

Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa