Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Libochora (Libuchora)


Kategorie: Karpaty, lokacja na prawie wołoskim, osadnictwo górskie, pasterstwo, tereny wypasowe, współczesna Ukraina, XVI wiek, XVII wiek, XVIII wiek, Łemkowie

Nazewnictwo


W przywileju lokacyjnym osada wystepuje jako Olexanka (AGAD, MK 91, 251v), później przyjęła nazwę od przepływającego tędy, a notowanego od 1519 r. strumienia o nazwie Libochora (Makarski, 1999, 143).

Ludność — skład etniczny


Język


Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Ta położona w starostwie samborskim osada została lokowana na podstawie przywileju królowej Bony z 1553 r. (zatwierdzonego w 1558 r. przez króla Zygmunta Augusta), wystawionego dla jej lokatora, Oleksy z Wysocka. Mógł on zwoływać (vocatio) osadników, przydzielać im okres wolnizny oraz określać ich powinności, zgodnie z zasadami obyczaju wołoskiego. W nagrodę za poniesione trudy związane z lokacją kupił on za 50 florenów sołectwo zwane kniaziostwem w tej wsi. W skład jego uposażenia miały wchodzić 3 dworzyszcza, prawo do budowy młynu, 1/3 część z danin królewskch, 3 dni pańszczyzny w roku wykonywanej przez mieszkańcow i inne daniny, wchodzące w skład obyczaju wołoskiego. W zamian miał co roku płacić 2 floreny tytułem stacji, zaś w czasie wyprawy wojennej powinien służyć na zamku samborskim tak, jak to czynią inni sołtysi używający prawa wołoskiego (AGAD, MK 91, 251v-253). W 1565 r. w Libuchorze zamieszkiwało 28 kmieci na półłankach, płacący 36 gr czynszu. Czterech kmieci korzystało z okresu wolnizny, Sołtys, pop i wszyscy mieszkańcy dwa razy w roku uiszczali opłaty zwane pokłonem i stacją, przy okazji zborów (LWR II, 88). Zatwierdzając przywilej lokacyjny w 1558 r. król do tego sołectwa, które od Oleksy nabył Juszko i jego brat, dodał prawo budowy karczmy i folusza przy młynie. (NBL, 2837/III, 49).

Źródła do dziejów miejscowości


Historia miejscowości


Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


W 1558 r. nowo zbudowana cerkiew zostala uposażona przez króla Zygmunta Augusta w jeden łan ziemi, przygotowany do uprawy przez popa Juszkę -jednocześnie sołtysa (kniazia) tej osady (AGAD, MK 91, 253).

Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa