Stara Sól
Kategorie:
osady z elementami prawa wołoskiego, warzenie soli, współczesna Ukraina, XVI wiek, XVII wiek, XVIII wiek
Nazewnictwo
Стара Сіль
Ludność — skład etniczny
Ukraińcy, żydzie, Wołosi (?)
Język
Ukraiński, hebrajski
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Pierwsze wzmianki na temat Starej Soli pochodzą z roku 1255 r., kolejne - aż z 1502 r. Było to miasto królewskie należące do ekonomii samborskiej Rzeczy Pospolitej. Przywileje królewskie i dotacje miasto otrzymało w roku 1557 oraz 1578. W materiałach lustracji starostwa Samborskiego 1565 r. wspomina się "Kliucz Oyski, albo iako zowa - krayna" oraz wołość Ozimińska, właśnie obu dotyczący Starej Soli, specjalizowanej na wydobytku i warzeniu soli. Chodziło tu o elementy prawa wołoskiego, zwłaszcza skasowanie pańszczyzn terenowych na rzecz zabiezpieczenia żupy podwodami dla transportowania soli (Шандра 2008: № 3, с. 72). Z 1615 r. pochodzą pierwsze wzmianki o żydach starosolskich. O elementach prawa wołoskiego na wsi dowiadujemy się też na rubieży XVII - XVIII ww., kiedy w zbiórach dokumentów Starosólskiego sądu podżupnego został odnotowany przypadek kradzieży u niejakiego Melnika kontusza. On zwracał się do wiejskigo jurora z prośbą podejść do jakiegoś Babija podejrzewanego w kradzieży, i wymagać od niego przysięgi, że on tego nie uczynił. Ten przypadek świadczył o typowo wołoski charakter rozstrzygnięcia tej sprawy (Шандра Р., 2014: 150 )
Źródła do dziejów miejscowości
Львівська наукова бібліотека Львівського національного університету імені Івана Франка, відділ рукописних, стародрукованих та рідкісних книг імені Ф.М. Максименка, Архів Старосамбірської економії, спр. 570/ІІІ : Protokollon Curiae JKM Zuppae Salensis, 1691-1704, арк. 101.
Жерела, т. 2: 120.
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa