Dwernik
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim
Nazewnictwo
Osada nie zmieniała swojej nazwy.
Przełom (w latach 1977-1991)
Ludność — skład etniczny
Rusini, Żydzi, Polacy
Język
polski, rusiński
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
W 1533 r. kasztelan sandomierski Piotr Kmita z Wiśnicza i Sobienia nadał szlachetnemu Iwanowi Tarnowskiemu (herbu Sas) i jego synom Piotrowi i Lukaczowi, w zamian za ich dziedziczną osadę Tarnową, dwa sołectwa we wsiach Dwernik i Polana. Zamieszkujący w nich kmiecie mają używać prawa wołoskiego. Tarnowscy uzyskali prawo wypasu zwierząt na górze zwanej Ploniny. Każde z sołectw (kniaziostw) uposażono m. in. w 4 dworzyszcza wołoskie, prawo do budowy młyna, czynienia barci w lasach, ile będą w stanie (Stadnicki: 1848: 36-37). Z dokumentu wynika, iż obie osady w momencie jego wystawienia już istniały.
Źródła do dziejów miejscowości
Stadnicki: 1848: 36-37
Historia miejscowości
- przed rokiem 1884 - Dwernik był jednym z najstarszych ośrodków górnictwa naftowego na
świecie (istniała tu rafineria oraz kopalnie ropy naftowej).
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
W dokumencie lokacyjnym z 1533 r. wspomniano iż w Dwerniku i Polanie cerkwie uposażono po jednym dworzyszczu (Stadnicki: 1848: 36-37).
EwaKocój: 1. Cerkiew św. Michała Archanioła z 1785 r., wybudowana na miejscu starszej, wzmiankowanej w 1533r. Cerkiew uległa zniszczeniu po wysiedleniu ludności wioski w ramach Akcji Wisła w 1946r.Obecna cerkiew została wybudowana w latach 1979-1981, według projektu Jana Rządcy. Do jej konstrukcji zużyto część materiałów pochodzących ze starej cerkwi. Orientowana, konstrukcja zrębowa, pokryta gontem. Obecnie pełni funkcję kościoła rzymskokatolickiego.
2. Cmentarz wiejski z kilkunastoma nagrobkami.
3. Ruiny młyna
wodnego rodziny Dżulów.
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa