Bukowina Tatrzańska
Kategorie:
miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, osady z elementami prawa wołoskiego, pasterstwo, współczesna Polska, XVII wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Początki tej położonej w starostwie nowotarskim osady sięgają zapewne dwóch pierwszych dziesięcioleci XVII w. W 1628 r. pochodzący z Bukowiny wieśniacy zaznali, że część jej mieszkańcow korzystała jeszcze z okresu wolnizny. Przywilej na miejscowe sołectwo wystawił Tomasz Zamoyski dla "uczciwego" Kaspra Bukowińskiego - lokatora Bukowiny, z pomyloną datą roczną 20 09 1635 r. W jego świetle jeszcze przedtem zdołał on osadzić we wsi kilkunastu chłopów. Sołectwo miało obejmować jeden łan wolny od powinności, oraz górskie pastwiska i łąki (Długopolski, 1914-1921, nr 21). Osadę wymieniono w dekrecie referendarskim z 1630 r., mającym położyć kres sporom między ludnością starostwa nowotarskiego a dopuszczającym się licznych nadużyć starostą Mikołajem Komorowskim. Określono ściśle wysokość danin pasterskich i związanych z wykonywaniem tego zajęcia, świadczonych powszechnie przez mieszkańcow wsi wchodzących w skład starostwa, w tym Bukowiny - typowych dla prawa wołoskiego (SPPP XII, nr 7441).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa