Długopole
Kategorie:
miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, osady z elementami prawa wołoskiego, współczesna Polska, XIV wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Położona w starostwie nowotarskim osada Długopole wzmiankowana jest po raz pierwszy w 1380 r., kiedy to Ludwik węgierski polecił jej odłączenie od dóbr klasztoru szczyrzyckiego i przyłączenie Długopola do królewszczyzn. Ta podana przez Jana Długosza wiadomość nie jest prawdziwa, gdyż Długopole nigdy do dóbr klasztornych nie należało. W świetle nowszych badań wieś nie istniała jeszcze w 1353 r., zaś podawana często data 1327 jako czas jej lokacji odnosi sie w rzeczywistości do sąsiedniego Krauszowa. W XV i XVI w. była to rolnicza osada rządząca sie prawem niemieckim. Wśród zajęć mieszkańców ważną rolę pełniło myślistwo (SHGWK I, 555-557). Możliwe, że w bliżej nieokreślonym czasie na jej terenie pojawili się pasterze wołoscy, skoro wymieniono ją w dekrecie referendarskim z 1630 r., mającym położyć kres sporom między ludnością starostwa nowotarskiego a dopuszczającym się licznych nadużyć starostą Mikołajem Komorowskim. Określono ściśle wysokość danin pasterskich lub z wykonywaniem tego zajęcia związanych, świadczonych powszechnie przez mieszkańcow wsi wchodzących w skład starostwa, w tym Długopola. (SPPP XII, nr 7441).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa