Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Białka Tatrzańska


Kategorie: miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, osady z elementami prawa wołoskiego, pasterstwo, współczesna Polska, XVII wiek

Nazewnictwo


W przywileju na sołectwo z 1637 r. osadę określono jako Nova Białka (Długopolski, 1914-1921, nr 22).

Ludność — skład etniczny


Język


Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Przywilej na sołectwo w nowozałożonej wsi Białka w 1637 r. uzyskał jej lokator Wojciech Nowobilski. Powstała zapewne w drugim dziesięcioleciu XVII w. W skład sołectwa wchodziły wówczas m. in. pola i łąki ciągnące sie od rzeki Białki do rzeki Leśnicy, prawo budowy młyna, karczmy, tartaku i folusza, oraz łąki i tereny wypasowe na górze Kiczora i wokół miejsca zwanego Wołoszczyńska, a także Rybi Staw (Długopolski, 1914-1921, nr 22).  Osadę wymieniono w dekrecie referendarskim z 1630 r., mającym położyć kres sporom między ludnością starostwa nowotarskiego a dopuszczającym się licznych nadużyć starostą Mikołajem Komorowskim. Określono ściśle wysokość danin pasterskich, świadczonych powszechnie przez mieszkańcow wsi wchodzących w skład starostwa, w tym Białki. Do ich obowiązków należało m. in. uiszczanie dani baraniej, dawanie serów i guń w sposób identyczny jak w Bańskiej Niżnej (patrz hasło). (SPPP XII, nr 7441).

Źródła do dziejów miejscowości


Historia miejscowości


Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa