Białka Tatrzańska
Kategorie:
miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, osady z elementami prawa wołoskiego, pasterstwo, współczesna Polska, XVII wiek
Nazewnictwo
W przywileju na sołectwo z 1637 r. osadę określono jako Nova Białka (Długopolski, 1914-1921, nr 22).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Przywilej na sołectwo w nowozałożonej wsi Białka w 1637 r. uzyskał jej lokator Wojciech Nowobilski. Powstała zapewne w drugim dziesięcioleciu XVII w. W skład sołectwa wchodziły wówczas m. in. pola i łąki ciągnące sie od rzeki Białki do rzeki Leśnicy, prawo budowy młyna, karczmy, tartaku i folusza, oraz łąki i tereny wypasowe na górze Kiczora i wokół miejsca zwanego Wołoszczyńska, a także Rybi Staw (Długopolski, 1914-1921, nr 22). Osadę wymieniono w dekrecie referendarskim z 1630 r., mającym położyć kres sporom między ludnością starostwa nowotarskiego a dopuszczającym się licznych nadużyć starostą Mikołajem Komorowskim. Określono ściśle wysokość danin pasterskich, świadczonych powszechnie przez mieszkańcow wsi wchodzących w skład starostwa, w tym Białki. Do ich obowiązków należało m. in. uiszczanie dani baraniej, dawanie serów i guń w sposób identyczny jak w Bańskiej Niżnej (patrz hasło). (SPPP XII, nr 7441).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa