Reklinec' (Rekliniec)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
Nazwa osady pochodzi od łacińskiego terminu reclinatio, oznaczającego odkłon czyli opuszczenie wsi przez chłopa po wypełnieniu przez niego różnych warunków, zwanych układem ziemskim. Na Rusi Czerwonej obowiązywała zasada, że mieszkańcem wsi na prawie wołoskim mógł zostać przybysz z osady o tym samym statusie prawnym (Jawor, 2000, 79).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Osada pojawiła się w źródłach stosunkowo późno, bo w lustracji z lat 1564-1565. Zdaniem A. Janeczka (1991, 174) jej powstanie można powiązać z aktywnością kolonizacyjną starosty bełskiego Stanisława Tęczyńskiego, która przypadała na połowę tego stulecia. Podobnie jak w przypadku wielu innych osad położonych w tej części województwa bełskiego, analiza jej statusu prawnego nastręcza wątpliwości, gdyż bez trudu można odnaleźć elementy typowe dla prawa niemieckiego, ruskiego i wołoskiego. W świetle lustracji kmiecie osadzeni byli na rozmierzonych dworzyszczach, z których uiszczali czynsz w wysokości 48 groszy, składali też daniny w kurach i gęsiach. Odrabiali wysoką pańszczyznę, określoną na 3 dni w tygodniu albo ją wykupywali. Odrębne powinności wykonywali smolarze, bartnicy i zagrodnicy. Część mieszkańców zajmowała się hodowlą owiec i z tej przyczyny składali typową dla prawa wołoskiego daninę zwaną dwudzieszczyzną (Opisi korolivščin, 1900, 148-150)
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Cerkiew w Reklińcu notowana jest począwszy od 1564 r. (Gil, 1999, 232).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa