Нижній Коропець, Коропець, Alsókerepec, Nîjnii Koropeț 

Wieś lokowana na prawie wołoskim, po raz pierwszy wzmiankowana w 1282 r. jako Kerepech (Codex diplomaticus 1871: t. 1, s. 50). 

Monumenta Hungariae Historica 1, Diplomataria: 17: Árpádkori új okmánytár. Codex diplomaticus Arpadianus continuatus, k: IX. 1272–1290, Pest, 1871.

Karel Kadlec, Valaši a valašské právo v zemíh slovanských a uherských, v Praze 1916.

Тиводар Михайло Петрович, Традиційне скотарство Українських Карпат другої половини xix першої половини ХХ ст.: історико-етнологічне дослідження, Ужгород, 1994 

Wieś notowana w dokumentach w 1282 roku. Jedna  spośród 10 wsi (Dragabratfalva, Medencze, Ardánháza, Hátmeg, Zavidíalva, Kerepecz, Lafalva, Kenderesfalva, Sándorfalva i Sztánfalva) na prawie wołoskim komitatu Bereg na Rusi Zakarpackiej wymienianych wspólnie w dokumentach królów i królowych węgierskich z lat  1466, 1493, 1506, 1523, 1562 [Kadlec, 1916: 476-483]. Cały ten obszar już od 1378 r. określano jako Kraina Berezka. Pierwsze notatki o prawie wołoskim w okolicach Mukaczewa (Munkacza) pochodzą z roku 1364, chociaż osadnicy wołoscy notowani są na tym terenie od końca XIII w. W 1364 r. królowa Elżbieta nadała społeczności wołoskiej z komitatu Bereg prawo wyboru wojewody, który sprawowałby władzę sądowniczą i bronił interesów Wołochów przed urzędnikami królewskimi [Kadlec, 1916: 475-476]. W dokumencie z 1370 roku ta sama władczyni potwierdziła praworządność wyroków wołoskiego wojewody [Kadlec, 1916: 476], a w 1378 r. potwierdziła, że Wołosi i ich kneziowie nie mają podlegać sądom urzędników królewskich za wyjątkiem spraw państwowych i kryminalnych.  Kerepecz odnotowane jest po raz pierwszy wraz z pozostałymi wyżej wymienionymi wsiami w dokumencie Elżbiety, matki króla Macieja Korwina, z roku 1466. W dokumencie tym określono wysokość świadczeń mieszkańców tych wsi.  [Kadlec, 1916: 479-480].