Radzięcin
Kategorie:
miejscowość istniejąca, Wołosi
Nazewnictwo
W 1377 r. osadę zapisano jako Radzanczyn, w latach 1474 - 1529 jest Radzączyn, w 1531 Radaczin (SHGWL: 196)
Ludność — skład etniczny
Wieś zapewne dwudzielna pod względem etnicznym. W jednej części w 1482 r. zamieszkiwali kmiecie o imionach i przydomkach polskich: Jan Duda, Adam dzierżący łan niegdyś należący do Gotarda, Piotr Chalnik, Jan Papis, Stanisław Pietrula, Jakub Cudo, Adam Pluskwa i Stefan Grabarz, w drugiej części osady przebywało w tym czasie sześciu mieszkańców o przydomkach wołoskich, zaś ich imiennictwo sugeruje zachodzący proces polonizacji: Stanisław Szabor, Adam Komsa, Jakub Zajega, Mikołaj Zajega, Stanisław Bausuch i jego brat Adam (Jawor 2000: 100; 1988-1989: 16-18).
Język
Osada w części polska a w innej wołoska.
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Ludność polska zamieszkująca tę wieś posługiwała się prawem niemieckim (średzkim), podobnie jak inne wsie klucza gorajskiego lokowana w 1377 r. (SHGWL: 78). Byc może Wołosi przybyli na jej obszar jeszcze w pierwszej połowie XV w., chociaż wzmiankowani są dopiero w 1482 r. (Jawor 2000: 100).
Źródła do dziejów miejscowości
APL, KZL sygn. 9, k. 115v-116 i 357v-358.
Historia miejscowości
Osada należąca do klucza gorajskiego po raz pierwszy wzmiankowana jako już istniejąca w 1377 r. (SHGZL: 196-197). Cytowana wyżej informacja z 1482 r. jest jedyną wzmianką o pobycie w niej Wołochów.
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa