Угля, Uglya

Comitatus Maramarosiensis od połowy XIV w. lączył liczne grupy obcych przesiedleńców, przede wszystkim - Wołochów. Tereny królewskiej osady Uhla, po raz pierwszy wzmiankowanej w źródłach około połowy XIV w., wraz z blisko położonymi Dubowym, Tarasowką, Szerokim Luhiem oraz wysuniętymi na połudień osadami wołoskimi Sołotwynem, Tereswą, Busztynem oraz licznymi innymi blisko położynymi wsiami byli terenem zagospodarowania wołoskiego i lokacji osad na prawie wołoskim od połowy XIV wieku. Centrum urzędniczy tych terenów lokowany został podobno jak w Siedmiogrodzie, w zamku Chusta (Тиводар, 1994: 447). Do 1389 r. osada należała synom niejakiego Aprusia - Erdő i Gerhes. Od 1410 r. wołoski charakter osady nie ulega wątpliwości z powodu zagospodarowania jednej z jej części przez Irholci Tatul. 

Od XIV wieku na wsi istniał klasztor prawosławny, w którym około lat 30-ch XVIII wieku mieszkał ostatni biskup cerkwi prawosławnej Dosifej Teodorowicz. W 1788 r. klasztor został zniszczony przez wladzę austriaską