Według spisu ludności z 1712 r. wieś Mogorić była doszczętnie wyludniona w wyniku wojny austriacko-tureckiej w latach 1685-1689. Po przejęciu Liki z rąk tureckich Mogorić został w 1690 r. zasiedlony jako jedna z pierwszych wsi (Kaser 2003: 18).  W 1701 r., we wsi przebywało 65 rodzin wołsokich,  w roku 1712  było to już 66 rodzin (Kaser 2003: 19). Zdaniem Karla Kasera wśród rodzin, które osiedliły się w 1690 r.  Mogoricu,  Gračacu i Buniciu było 10, zwanych "Starymi Vlahami". Rodzinom tym przewodzili Vukossv Bulaia, Marian Herendas, Paval Segoievich, Jovan Preradovicz, Todor Calicz, Stanoe Sacdych i Todor Styn.  Najprawdopodobniej owi "starzy Vlahowie" pochodzili z kadiluka "Stari Vlah", który  był  położony w Serbii,  na południe od Belrgardu, w górnym biegu rzek Studenica, Moravica i Rzava. Tezę tę uwiarygodnia fakt, że w ramach wielkiej migracji Serbów na tereny Węgier, jaka nastąpiła w latach 1689-1691 przemieścili się również mieszkańcy okolic Starego Vlaha. Ich część mogła trafić ostatecznie właśnie na tereny Liki (Kaser 2003: 21).