Svaričìv (Swaryczów)
Kategorie:
miejscowość istniejąca, Wołosi, współczesna Ukraina, XIV wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Obecność bojarów wołoskich na niewielkim, słabo zasiedlonym obszarze u podnórza Gorganów i Bieszczadów Wschodnich jest dobrze udokumentowana począwszy od lat 80-ch XIV w. Pochodzące z tego okresu dokumenty wystawione przez króla Władysława Jegiełłę wskazują na zainteresowanie władcy możliwością wzmocnienia potencjału demograficznego i militarnego tego obszaru w oparciu o wspominany element etniczny. W 1387 r. bracia Iwan i Boczko Wołosi - protoplaści rodziny Swaryczowskich hr. Sas uzyskali istniejąca już wcześniej wieś Swaryczów z monasterem. W zamian mieli obowiązek slużby wojskowej z jedną kopią i 10 łucznikami (ZDM VI, nr 1528; Jawor, 2000: 85-86). Zapewne i ich inicjatywy powstały też okoliczne osady: Berłohy (od wołoskiego imienia Beryło?), Topolsko, Dołhe i Tużyłów (Czajkowski, 1999, 151). W 1515 r. podatek uiszczono od działu należącego do Raszka (5 łanów kmiecych i młyn) oraz z działu Steczka (5 łanów kmiecych i pop)-ŹD XVIII/1, 160. Na temat statusu prawnego tej osady brak danych, chociaz można się domyślać jej walachizacji dokonanej przez jej właścicieli-Wołochów.
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Cerkiew wzmiankowana w 1515 r. (patrz wyżej).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa