Boberka
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim
Nazewnictwo
Osada nie zmieniała swojej nazwy.
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Wieś lokowana na surowym korzeniu przez Piotra Kmitę z Wiśnicza w 1537 r. Na mocy dokumentu lokacyjnego zasadźcą Boberki został poddany Kmity Iwan Wołoszyn. Za sumę 70 złotych nabył on prawo do sołectwa, obejmującego dwa dworzyszcza i inne obszary, młyn z wyjątkiem folusza, zagrodników, sadzawki i barcie. Kmiecie uzyskali prawo do 20 - letniej wolnizny a po upływie tego czasu mieli płacić czynsze, daniny w wieprzach i baranach, robocizny i powinności tak jak jest to w obyczaju innych wsi leżących w krainie olszanickiej. (Stadnicki, 1848: 29-30). W 1580 i 1589 r. osada Boberka korzystała z prawa wołoskiego (Fastnacht, 1979: 18).
Źródła do dziejów miejscowości
Stadnicki, 1848: 29-30.
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Cerkiew uposażona w 1/2 dworzyszcza, wzmiankowana w przywileju lokacyjnym z 1537 r. Wymieniono tam także liczne mikrotoponimy rusko-wołoskie (Stadnicki, 1848: 239-30).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa