Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Athamania


Kategorie: Arumuni, pasterstwo, Wołosi, współczesna Grecja

Nazewnictwo


Athamania (gr. Αθαμανία), do 1961 roku Moutsiara, (gr. Μουτσιάρα, arum. Muchara) lub Moutsara (gr. Μουτσάρα, arum. Muchara). Osada, jednostka terytorialna Trikala (Περιφερειακή ενότητα Τρικάλων) (od 2011 roku). Nazewnictwo i dane o miejscowości na podstawie materiałów źródłowych i literatury (nazwy alfabetycznie, kolejno w alfabecie łacińskim, cyrylicy, alfabecie greckim):

Motschinora: wieś wołoska [Lejean 1861, 21].

Motschnora: wieś wołoska [Boué 1854, I 58; Hahn 1854 I, 32].

Moutchara: wieś wołoska [Papahagi 1905, 168].

Mučara [Αυστριακός Χάρτης 1914].

Mutšara: w rejonie rzeki Aspropotamos, półtorej godziny drogi na południe od Gardiki, wieś niemal całkowicie shellenizowana, 250 Arumunów [Weigand 1895, 317].

Αθαμανία: 15 mieszkańców, położona na wysokości 940 metrów n.p.m. [Λεξικόν Οικισμών 1974, 184]. Wieś z zabudowaniami do celów hodowlanych i rekreacyjnych. W okresie letnim zamieszkana przez około 800 mieszkańców, w miesiącach zimowych wyludniona [Ζούκας - Φώλιας 1996, 135]. Do 1961 r. Μουτσιάρα/Μουτσάρα (Moutsiara/Moutsara), 100 mieszkańców [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 46].

Μουτσάρα: gmina (dimos) Athamania (δήμου Αθαμάνων), prefektura (nomos) Trikala, według spisu z 1896 roku, 685 mieszkańców [Χουλιαράκης 1974, 241]. 68 mieszkańców [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 78]. eparchia Trikala, dok. nr 29/8/1912 (Φ.Ε.Κ. 261/1912) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1940, 680].

Μουτσιάρα, nazywana także Αθαμανία, wieś wołoska w rejonie Aspropotamos. Zgodnie z dokumentacją datowaną na 1820 rok, we wsi mieszkało 28 rodzin [Κουκούδης, 78, 131].

Ludność — skład etniczny


Aromanie

Język


aromański, grecki

Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)



Źródła do dziejów miejscowości



Historia miejscowości


Aromańska wioska położona na granicy Tesalii i Epiru, w regionie Pyli, w prefekturze Trikala.

W 2011 r. była zamieszkiwana przez 5 Aromanów. W okresie letnim przyjeżdżają tu liczni Aromanie - dawni mieszkańcy, spędzając wakacje.

Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


1. W wiosce zachowały się liczne cerkwie prawosławne, należące do dziedzictwa kulturowego Aromanów:

- cerkiew św. Paraskiewy

- cerkiew św. Atanazego

- cerkiew Proroka Eliasza

- cerkiew św. Apostołów

- cerkiew św. Jana Chrzciciela

2. W wiosce w lipcu i sierpniu z okazji świat patronów cerkiewnych odbywają się liczne festiwale, m.in. 26 lipca każdego roku odbywa się w wiosce wielki festiwal św. Paraskiewy, w którym biorą udział liczni Aromanie.

Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe



Dokumentacja fotograficzna i filmowa