Wołoski charakter prawny tej położonej w starostwie drohobyckim miejscowości już w XV w. nie ulega wątpliwości. W latach 1476-1480 wzmiankowany jest tam kniaź Dorosz Wołoch, który prowadził proces ze szlachcicem Janem z pobliskiego Solca o zabójstwo syna Fiodora (AGZ XVII: 1256, 1320, 1557, 1651, 1652, 1660, 1763). W 1508 r. zamieszkujący tam wieśniacy użytkowali dworzyszcza, za co płacili czynsze oraz składali daniny w serach i jajkach (AGAD, ASK, 56, D-1/I, 4). W 1565 r. zamieszkiwało tam 39 kmieci "robotnych". Czynsze i daniny uiszczali w taki sam sposób jak mieszkańcy Medynic. Do ich obowiązkow należało również płacenie strungi-typowej dla prawa wołoskiego opłaty, pobieranej dwa razy w roku przy okazji odbywanych w ramach poszczególnych krain sądów zwanych strungami albo zborami (LWR II, 203; Jawor, 1997, 179-186).