Isaї (Isaje)
          
          
            Kategorie:
            lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XV wiek
          
          Nazewnictwo
          
                                                                                    
          Ludność — skład etniczny
          
          
          Język
          
          
          Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
          
                                          Pewnym wydaje się lokowanie początków tej położonej w starostwie samborskim osady na pierwszą połowę XV w., "skoro w transumcie królewskim z 1444 r. dla Wołochów Wańka i Chodka z Turki, miejsce, w którym później była lokowana wieś, określono jako campus Issay, zaś w 1469 r. vastitas Isay". W 1507 r. podatek zapłacono od czterech łanów, popa, młyna, karczmy i 200 owiec (Jawor, 2000: 103). Według lustracji 1565 r. na 20 wymierzonych dworzyszczach osadzonych było 40 kmieci. Z każdego dworzyszcza dawali oni 4 barany, jagnię, ser, odkupowali robocizny, uiszczali w pieniądzu powinności zwane: kolędy, wół stacyjny, leśne, podymne. We wsi zamieszkiwało też 3 zagrodników. Wszyscy mieszkańcy wraz z popem dwa razy w roku uiszczali powinność zwaną pokłon z okazji zborów-typowych dla prawa wołoskiego zebrań sądowych krainy (LWR II, 93; Jawor, 1997, 179-186). 
              
               
          Źródła do dziejów miejscowości
          
          
          Historia miejscowości
          
                                                                                                        
              
              
              
              
              
          Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
          
                                                                                          Cerkiew po raz pierwszy wzmiankowana w 1507 r. (Budzyński, 1990, 143.) W 1552 r. popostwo od królowej Bony za 10 grzywien nabył pochodzący z tej osady pop Fedyna. Uposażono je wówczas w jedno dworzyszcze. Miało się ono znajdować w posiadaniu Fedyny i jego następców aż do czasu zwrotu tej sumy (Inwentarz 1568, 417v).
              
              
              
              
               
          Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
          
                                                                                                        
              
              
              
              
              
          Dokumentacja fotograficzna i filmowa