Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Stupnica


Kategorie: Bojkowie, lokacja na prawie wołoskim, współczesna Ukraina, XIV wiek, XV wiek, XVI wiek

Nazewnictwo


Ступниця

Ludność — skład etniczny


Ukraińcy, Wołosi

Język


Ukraiński

Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Wieś nałeży do prywatnych. 10 listopada 1377 r. Władysław Opolski nadał Stupnicę wojewodzi wołoskiemu Dziurdziowi, protopłaście rodu Stupnickich. Funkcjoniwanie tutaj prawa wołoskiego nie ulega wątpliwości. Dziurdź Stupnicki, określony jako nobilis vayevoda Valachorum posiadał równieź młyn z łąkami, który kupił od Piotra Winnickiego (Breiter  1889: 69); (Шандра 2013: 84). O jego dzialalności wiemy z dokumentów okresu 1377 - 1406 rr. Świadkował też przy układaniu dokumentów Spytka z Melsztyna w 1390 i 13892 rr. (Jawor, 2000: 62). "Nawet po zaniku tego urzędu syn Dziurdzia, określony w dokumencie z 1425 r. jako dominus Ywan Dziurdz heres de Stupnicza, cieszył się znacznym mirem w lokalnej społecznoci jako rozjemca' (Jawor, 2000: 64-65). Na przykład "w 1499 r. właściciel Stupnicy został oskarżony o sprzeciwianie się wyjściu z tej wsi kmieci siedzących na prawie wołoskim. Trzy lata wcześniej strona skarżąca o to samo przedstępstwo sąsiednich wsi, między innym Uruża. Obok Stupnicy na przełomie XV/XVI w. pojawiła się obecnie nie isniejąca Wola, w 1512 r. opodatkowana wspólnie z macierzystą osadą jako Stupnicza cum Wola" (Jawor, 2000: 103, 105). Fiodor Wołoch ze Stupnicy osiedlił się w 1518 r. na wsi Bolanowice (Jawor, 2000: 110)

Źródła do dziejów miejscowości


AGAD, ASK I, 20, k. 445v

AGZ, t. 16, № 14

AGZ, t. 18, № 2695, № 2696

ZDM 4, № 1037, 1102

ЦДІАЛ, ф. 14 Перемишльський земський суд, оп. 1, спр. 7, к. 203

Інкін 1996: 109-146.

Historia miejscowości


                                                            

Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)



Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe



Dokumentacja fotograficzna i filmowa