Biličì (Bilicz)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XVI wiek
Nazewnictwo
O identyczności Bilic i Woli Strzelbickiej przekonuje dokument z 1604 r. gdzie wspomniano o sołectwie (kniaziostwie) in Bilicz seu Wola Strzelbicka (AGAD, MK 148, 334-334 v). [GJ]
Біличі, wcześniej Bilicz i Strzelbice stanowili jedną wieś
Ludność — skład etniczny
Język
Ukraiński, Hebrajski
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Wieś lokowana na prawie wołoskim ws tarostwie samborskim w czasach zapewne króla Jana Olbrachta. "W 1519 r. Zygmunt Stary zatwierdził privilegium super sculteciam in villa Bylicz per Albertum regem concessum [...] ad instanciam Hawrilonis knyaz" (Jawor, 2000: 102). [GJ] W 1515 r. określono ją jako in nova radice. Podatek uiszczono wówczas jedynie od karczmy (ŻD XVIII, 139). Jej wołoski charakter prawny nie ulega wątpliwości, skoro w 1532 r. zaliczono ją do osad podlegających temu obyczajowi. Podatek uiszczono wówczas od 11 dworzyszcz, młyna, popa oraz sołtysa osadzonego na jednym dworzyszczu (AGAD, ASK, I, 17, 65). W 1565 r. kmiecie zamieszkiwali w sumie na 50 1/2 dworzyszcza. Zwolniono ich z czynszów i innych powinności w zamian za obowiązek wożenia drewna do żupy solskiej. Dawali owczą dwudzieszczyznę, z której kniaź pobierał 1/3 część (LWR II, 250). [GJ]
Źródła do dziejów miejscowości
AGAD, MK 30, k. 303 (MRPS IV, № 2878)
Historia miejscowości
Pierwsza wzmianka o wsi z r. 1437. W średniowieczu wieś mianowana Wola Strzelbicka
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
W 1565 r. wzmiankowany pop uiszczający zamiast serów 1 florena i 11 gr rocznie (LWR II, 250). [GJ]
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa