Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Biličì (Bilicz)


Kategorie: lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, osadnictwo górskie, współczesna Ukraina, XVI wiek

Nazewnictwo


O identyczności Bilic i Woli Strzelbickiej przekonuje dokument z 1604 r. gdzie wspomniano o sołectwie (kniaziostwie) in Bilicz seu Wola Strzelbicka (AGAD, MK 148, 334-334 v). [GJ]

Біличі, wcześniej Bilicz i Strzelbice stanowili jedną wieś 

Ludność — skład etniczny


Ukraińcy, Wołosi, Żydzi

 

Język


Ukraiński, Hebrajski

Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Wieś lokowana na prawie wołoskim ws tarostwie samborskim w czasach zapewne króla Jana Olbrachta. "W 1519 r. Zygmunt Stary zatwierdził privilegium super sculteciam in villa Bylicz per Albertum regem concessum [...] ad instanciam Hawrilonis knyaz" (Jawor, 2000: 102). [GJ] W 1515 r. określono ją jako in nova radice. Podatek uiszczono wówczas jedynie od karczmy (ŻD XVIII, 139). Jej wołoski charakter prawny nie ulega wątpliwości, skoro w 1532 r. zaliczono ją do osad podlegających temu obyczajowi. Podatek uiszczono wówczas od 11 dworzyszcz, młyna, popa oraz sołtysa osadzonego na jednym dworzyszczu (AGAD, ASK, I, 17, 65). W 1565 r. kmiecie zamieszkiwali w sumie na 50 1/2 dworzyszcza. Zwolniono ich z czynszów i innych powinności w zamian za obowiązek wożenia drewna do żupy solskiej. Dawali owczą dwudzieszczyznę, z której kniaź pobierał 1/3 część (LWR II, 250). [GJ]

Źródła do dziejów miejscowości


AGAD, MK 30, k. 303 (MRPS IV, № 2878)

Historia miejscowości


Pierwsza wzmianka o wsi z r. 1437. W średniowieczu wieś mianowana Wola Strzelbicka

Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


W 1565 r. wzmiankowany pop uiszczający zamiast serów 1 florena i 11 gr rocznie (LWR II, 250). [GJ]

Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa