Strìlbiči (Strzelbice)
Kategorie:
Bojkowie, lokacja na prawie wołoskim, warzenie soli, współczesna Ukraina, XV wiek
Nazewnictwo
Стрільбичі
Ludność — skład etniczny
Język
Ukraiński
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Ta położona w starostwie samborskim osada legitymuje sie wołoskim charakterem prawnym sięgającym byc może przełomu XIV i XV w. W 1437 r. wzmiankowany jest bowiem Wolosschin kmetho de Strzelbicze (AGZ XIII, 210). Jak wynika z inwentatrza starostwa samborskiego z 1495 r. w tej miejscowości zamieszkiwało 6 kmieci osadzonych na półdworzyszczach i jeden na 1/4 dworzyszcza. Z każdego dworzyszcza wieśniacy dawali jeden ser lub 2 1/2 gr, jednego baranka, 4 koguty, kłodę owsa, 2 gr polskie. Wszyscy wieśniacy dawali rocznie 30 kogutów (AGAD, ASK, 56, S-1/I, 22). W 1519 r. król Zygmunt Stary zatwierdził posiadanie sołectwa albo kniaziostwa we wsi wołoskiej Strzelbice przez Jeronima. W skład sołectwa wchodziło jedno dworzyszcze, młyn, 1/3 część z danin uiszczanych przez mieszkańców na rzecz króla (AGAD, MK 34, 98). W 1565 r. zamieszkiwali tutaj kmiecie "robotni" osadzeni na 36 dworzyszczach oraz 14 zagrodników. Zwolniono ich z czynszow i innych powinności w zamian za wożenie co roku 104 wozow z drewnem do zupy solskiej. Placili także dwudzieszczyznę od wypasu owiec i wieprzy. Miejscowi kniaziowie byli zupełnie zwolnieni z opłat (LWR II, 249-250).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Pop płacący 41 gr rocznie w zamian za sery wzmiankowany w 1565 r. (LWR II, 250).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa