[GJ] Osada królewska położona w starostwie samborskim swoje istnienie w źrodłach ujawniła w 1495 r., chociaż jest niewątpliwie starsza. Zaliczono ja wówczas do grupy wsi wołoskich w tym starostwie (AGAD, ASK, 56, S-1/I, 4). W 1510 r. zapłacono pobór od 6 łanów kmiecych i 200 owiec zaś w 1511 od 10 łanów i 200 owiec (AGAD, ASK, I, 20, 150, 358).Prawdopodobnie w kolejnych latach na terenie tej osady nastąpił kryzys, skoro w 1519 r. król Zygmunt Stary zezwolił Piotrowi Hryczkowi na lokowanie sołectwa zwanego kniaziostwem: in vastitate et in desterto de nova radice (AGAD, MK 30, 300). Zdaje się że te straty szybko odrobiono, skoro w 1532 r. uiszczono podatek od 9 dworzyszcz kmiecych, młyna, popa oraz sołtysa posiadającego jedno dworzyszcze (AGAD, ASK, I, 17, 66). W 1565 r. zamieszkiwało tam 54 kmieci osadzonych na 26 dworzyszczach. Z każdego płacili za cztery skopy po 24 gr, za owce po 5 gr, za baranka i za popruch po 2 1/2 gr. Ponadto zamieszkiwało tam 3 zagrodników, oraz 4 kmieci na półdworzyszczach, korzystających jeszcze z okresu wolnizny. Jedno gospodarstwo posiadał służka (zamku w Samborze), wolny od czynszów. Uiszczano daniny i opłaty typowe dla prawa wołoskiego: owcze dwudzieszczyzny, dziesięciny w wieprzach oraz związane z odbywanymi dwa razy w roku zborami (LWR II, 124-125). [GJ]

"Swoistym bilansem osiągnięć śreniowiecznego osadnictwa wołoskiego w dobrach królewskich starostwa samborskiego jest lustracja sporządzona w 1495 r.," wspominające się wieś wołoską Lenina (Jawor, 2000: 102).