gr. Greveniti
arom. Grevenici
---------------------------------------
Greveniti (gr. Γρεβενίτι, arum. Grevenici). Wieś, jednostka terytorialna Janina (Περιφερειακή ενότητα Ιωαννίνων) (od 2011 roku). Nazewnictwo i dane o miejscowości na podstawie materiałów źródłowych i literatury (nazwy alfabetycznie w alfabecie łacińskim, alfabecie greckim):
Grebeniti [Αυστριακός Χάρτης 1914].
Grebeniti (Grebenits): w południowej części Zagori, dwie godziny na południe od Flamburari (Flampourari), 200 domów, 1000 Arumunów [Weigand 1895, 315].
Grebenitsi: wieś wołoskofońska (βλαχόφωνο) [Wace - Thompson 1914, 191].
Grebenitsi: wieś rumuńska, 400 rodzin [Picot 1875, 36].
Grebenitzi: szkoła powszechna, 3000 Wołochów [Papahagi 1905, 147].
Greveniti: 200 rodzin wołoskich [Pouqueville 1826 I, 209].
Γρεββενίτη (του) (Grevveniti tou): nazwa grecka, rejon Zagori, między źródłami rzek Aoos (alb. Vjosa, Vjosë) i Ichanos, 100 rodzin chrześcijańskich, podległa prowincji kościelnej Janina, język wołoski i grecki [Αραβαντινός 1856 Β, 334].
Γρεβενίτι (Greveniti): [Χάρτης Κοντογόνη 1912]. Wioska wołoska, 226 rodzin, 1500 mieszkańców [Λαμπρίδης, 81]. Wieś wołoska [Κρυστάλλης 1891, 60-61]. Zamieszkane przez ponad 220 rodzin, z kościołem w centrum wsi, dwiema szkołami, sklepami spożywczymi, karczmą, bezpośrednim zaopatrzeniem w wodę, czterema młynami wodnymi [Σχινάς 1897, 88]. Rejon Zagori, 144 rodzin kucowołoskich [Αραβαντινός 1905, 49]. Dimos wschodnie Zagori, nomos Janina, 365 mieszkańców [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 173].
Γρεβενίτι lub Γκρεβενίτσι lub Γρεβενίτσλι (Greveniti/Gkrevenitsi/Greventsi): wioska wołoska w rejonie Paliovlachia (Παλιοβλαχιά).. Istnienie osiedla poświadczone na rok 1564 [Κουκούδης, 154, 164].
Γρεβενίτιον (Grevenition): eparchia Janiny, 226 rodzin grecko-wołoskich [Πατριαρχείο 1906, μστ΄]. Nomos Janina, 786 mieszkańców [Απαρίθμησις 1913]. 714 mieszkańców [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 28]. 343 mieszkańców, położone na wysokości 980 metrów n.p.m. [Λεξικόν Οικισμών 1974, 211]. Eparchia Dodoni, dok. nr 7/8/1919 (Φ.Ε.Κ. 184/1919) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1939, 449].