Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Gardiki


Kategorie: Arumuni, pasterstwo, Pindus, Wołosi, współczesna Grecja

Nazewnictwo


Gardiki (gr. Γαρδίκι). Wieś, jednostka terytorialna Trikala (Περιφερειακή ενότητα Τρικάλων) (od 2011 roku). Nazewnictwo i dane o miejscowości na podstawie materiałów źródłowych i literatury (nazwy alfabetycznie, kolejno w alfabecie łacińskim, cyrylicy, alfabecie greckim):

 

Gardhiki (Gardista): w rejonie rzeki Aspropotamos, półtorej godziny na południe od Džurdža (Agia Paraskevi), 1500 Arumunów [Weigand 1895, 317].

Gardiki: wieś wołoska [Boué 1854, I 58; Lejean 1861, 21; Papahagi 1905, 168]. Wieś wołoska, 150 domów [Heuzey 1858, 107-108].

Gardiki: wieś rumuńska [Picot 1875, 36].

Gardista/ Gardiki: wieś wołoska w rejonie Aspropotamos [Wace - Thompson 1914, 206].

Garziki (Gardista) [Αυστριακός Χάρτης 1914].

Sardiki: wieś wołoska [Hahn 1854 I, 32].

Γαρδίκι (Gardiki): wieś wołoska [Χάρτης Χρυσοχόου 1909; Χάρτης Κοντογόνη 1912]. Rejon Vlahochori (Βλαχοχώρια), 1160 mieszkańców [Επιτελικό Γραφείο 1880, 201]. Gmina (dimos) Athamania (δήμου Αθαμάνων), prefektura (nomos) Trikala, według spisu z 1896 roku, 2396 mieszkańców [Χουλιαράκης 1974, 271]. Wieś kucowołoska [Αραβαντινός 1905, 51]. 33 mieszkańców [Λεξικόν Συνοικισμών 1923, 24]. Gmina (dimos) Athamania (δήμου Αθαμάνων), eparchia Trikala, dok. nr 29/8/1912 (Φ.Ε.Κ. 261/1912) [Αρχεία Δρακάκη - Κούνδουρου 1940, 671]. 187 mieszkańców, położone na wysokości 1050 metrów n.p.m. [Λεξικόν Οικισμών 1974, 207]. Do gminy Gardiki należy także wioska Palaiochori (Παλαιοχώρι) lub Kerasovo (Κεράσοβο). Liczba mieszkańców w miesiącach zimowych nie przekracza 200 osób, ze względu na przewagę gospodarki pasterskiej i rekreacyjny charakter miejscowości. W miesiącach letnich wzrasta ona do około 5000 osób [Ζούκας - Φώλιας 1996, 133]. Gmina (dimos) Aithikes (Αιθήκων), prefektura (prefektura (nomos) Trikala, 207 mieszkańców [Λεξικό Σταματελάτου 2001, 155].

Γαρδίκι/Γκαρντίστα (Gardiki/Gkartista): wieś wołoska w rejonie Aspropotamos. Zgodnie z dokumentacją datowaną na 1820 rok, zamieszkana przez 70 rodzin [Κουκούδης, 78, 131].

Ludność — skład etniczny



Język



Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)



Źródła do dziejów miejscowości



Historia miejscowości



Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


1. Ruiny cerkwi św. Paraskiewy z XIV w.

Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe



Dokumentacja fotograficzna i filmowa