Starij Jar (Jażów Stary)
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, miejscowość istniejąca, współczesna Ukraina, XV wiek, XVI wiek
Nazewnictwo
Osadę w 1446 r. zapisano jako Yeszow (AGZ XIV, nr 1703-1704), zaś 6 lat później Geszow (AGZ XIV, nr 2344, 2357). Podział na Jeżów Stary i Nowy Jeżów pojawił się w źrodłach w 1470 r. (Szyszka 2016, 414; ŹD XVIII/1, 164).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Osada położona w starostwie jaworowskim, w kompleksie rozległych obszarów leśnych swój wołoski charakter prawny ujawniła w źródlach w 1446 r. i 1450 r., kiedy to pojawił się zamieszkujący w niej kniaź (kszandz, knyesz) Iwan, pozostający w konflikcie z właścicielem sasiedniego Szkła o niewydanie kmieci zbiegłych do Jeżowa (AGZ XIV: 1703-1704, 2344-2522). Sześć lat później odnotowano również Przeczka z Jeżowa, określonego jako Valachus (AGZ XIV, 2354). W 1515 r. Stary Jeżów opodatkowano wspólnie z sąsiednim Załużem, płacąc pobór zaledwie od 7 łanów i opustoszłej cerkwii. W Nowym Jeżowie w tym samym czasie zapłacono od 7 łanów, młyna, karczmy i ubogiego popa (ŹD XVIII/1, 164).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Pop w Jeżowie Starym i Nowym Jeżowie wzmiankowany w 1515 r. (patrz wyżej).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa