Osada położona w rozległym kompleksie lasów jaworowskich pozostawała królewszczyzną w starostwie grodeckim. Swoją metryką sięga co najmniej początków XV w. (pierwsza wzmianka z 1429 r., skoro w 1565 r. jej mieszkańcy zwani Kupczetha powoływali sie na przywilej króla Władysława Jagiełły, dający im prawo do 1/3 miar młyńskich, karczmy, młyna i pewnych pól (LWR II, 14; Szyszka 2016, 449). Charakter tych nieruchomości sugeruje, iż mogli oni w tej wsi być kniaziami. W 1508 r. wzmiankowany jest tywun i kniaź (xnyassz) w Starzyskach i sąsiednich Kurnikach (CPAHUL, F. 9, op. 1, spr. 8, 11 i 20). W 1515 r. uiszczono podatek od 6 łanów kmiecych, młyna, karczmy i popa (ŹD XVIII/1, 162). Przy opisie osady w lustracji z lat 1564-1565 brak elementów typowych dla obyczaju wołoskiego (LWR II, 14).