Miejscowość po raz pierwszy
wzmiankowana została w 1330 roku i występuje pod nazwą Noua Slauk
(Marek, 2006: 180). Nazwa osady utworzona jest od wyrazów nova (novus – po łacinie
‘nowy’), Slauk (Slavek – nazwa
osobowa). W dalszych przekazach pisemnych nazwa wsi występuje w postaci Superior Zalok (1583, 1598), Felsö Szalok (1693), Felső-Szalók (1700) (Marsina-Kušík, 1959:
13/34; MOL, KM, CP, E 158; ABÚSK, KV, i. č. 3; Hradszky, 1903-04: 185). Na
mapach pierwszego mapowania wojskowego z lat 1763-1787 osada wymieniona została
jako Felső Szalok, Wissny Slavkov, Ober Schlauck, Ober Szlaukow
(http://mapire.eu/en/),
por. łac. Felső-Szalok, węg. Felső-Szalok, słow. Wisny Slawkow (LURHLP, 1773: 222). W rejestrze Jana Lipszky´ego z
roku 1808 występuje po węgiersku w postaci Felső-Szalók,
po niemiecku Ober-Schlauch, po
słowacku Wyssní Slawkow (Lipszky,
1808: 621). W słowniku geograficznym Węgier z 1851
roku miejscowość zapisana jest jako Felső-Szalók (Fényes,
1851: 60), zaś w SGKP, t. 10, 1889: 785 jako Wyżni Sławków, niem. Ober-Schlau albo Ober-Szálok, węg. Felső-Szalók.
W ostatnich latach istnienia Austro-Węgier występuje pod nazwą Felsőszalók (1907-1913). Po powstaniu
Czechosłowacji oficjalnie nazywała się Vyšný
Slavkov (1920) (Majtán, 1998: 339).
Pierwotne
osadnictwo wsi nosiło charakter niemiecki. Proboszczem parafii w 1330 r. był Hermannus (de Nouo Slauka) (Marek, 2006: 180). Osada była zasiedlona przez
Rusinów prawdopodobnie w XVI w. Około 1640 r. była przez Rusinów we wsi
zbudowana drewniana cerkiew (Templum
totum ligneum, ... a Ruthenis aedificatum). Według przekazów z XVIII w. miejscowi Rusini
wyznania greckokatolickiego latynizowali się (Šoltés, 2009: 63). Według wizytacji spiskiego prepozyta Sigraya z
1700 r. w Wyżnym Sławkowie mieszkali Słowacy (Hradszky, 1903-04: 185). W słowniku geograficznym Węgier z 1851 roku miejscowość zapisana
jest jako słowacka (tót
falu) (Fényes, 1851: 60). Według pierwszego spisu powszechnego Czechosłowacji z 1919
r. we wsi mieszkało 515 Słowaków, 3 Niemców, 4 Węgrów i 24 innych (SMS,
1920: 83). Ostatni spis powszechny Słowacji z 2011 r. podaje w Wyżnym Sławkowie
92% Słowaków (284) (http://census2011.statistics.sk/tabulky.html).
Pierwsi mieszkańcy wsi używali prawdopodobnie języka niemieckiego. Od XVI w. w miejscowości rozmawiało się także po rusińsku. Według Lexicon universorum regni Hungariae locorum populosorum (odpowiedź na pytanie Quae principaliter in singulis lingva vigeat?) z 1773 r. w miejscowości był używany przede wszystkim język słowacki. Według spisu powszechnego Węgier z 1880 r. dla 636 mieszkańców językiem ojczystym był język słowacki, dla 11 takim językiem był niemiecki i dla 7 węgierski (Majo, 2012: 62). Ostatni spis powszechny Słowacji z 2011 r. odnotowuje we wsi 93% mieszkańców, który podają język słowacki jako swój język ojczysty (http://census2011.statistics.sk/tabulky.html).
Wieś
była założona na prawie niemieckim w roku 1322. Wówczas kasztelan spiski Tomasz
pozwolił Konradowi, synowi Hermana, sołtysowi z Niżnego Sławkowa, aby na
terenie leśnym koło Wyżnego Sławkowa zgromadził gości (hospites) [na prawie saskim] (sub
iure ... Saxonum), którym zarazem zapewnił liczne przywileje. Wołosi osiedli w Wyżnym Sławkowie
prawdopodobnie w XVI w.
Osada rozwinęła się na Spiszu, między Górami Lewockimi i Braniskem,
Murowany kościół był we wsi wybudowany prawdopodobnie w XIV w. Drewniana cerkiew była w Wyżnym Sławkowie wybudowana około 1640 r. Na przełomie XVII i XVIII w. duchowym patronem wsi był św. Michał Archanioł. Nowy murowany kościół św. Michała Archanioła był w Wyżnym Sławkowie wybudowany w 1884 r. (SPS 3, 1969: 446).
Wizytacja kanoniczna z 1700 r.: Templum totum ligneum, minatur ruinam. Ante annos 60 a Ruthenis
aedificatum. Patrocinium eius est S. Michaelis Archangelis. Altare in Ecclesia
est vnum S. Michaelis (Hradszky, 1903-1904: 185).