Karczma po raz pierwszy wzmiankowana
została w 1343 roku i występuje pod nazwą taberna (po łacinie ‘karczma’) (Števík, 2007: 61; Števík, 2011:
117). W dalszych przekazach pisemnych nazwa karczmy występuje w postaci taberna (1551), Tawerna Krempak (1553), Taberna Krempak (1564), tawerna (1616), karczma (1627), karczma
(1664) (Wierzbicki, 2011: 257-264; Małecki, 1962: 187; Falniowska-Gradowska –
Leśniak, 2005: 724; Števík, 2007: 61). Nazwa karczmy utworzona jest od wyrazów krumm (po niemiecku ‘krzywy’) oraz Bach (po niemiecku ‘strumień’, ‘potok’).
Potok Crompach poświadczony jest w
1343 roku (Števík, 2007: 61; Števík, 2011: 117).
Osadnictwo
karczmy od połowy XVI w. nosiło charakter rusiński (Kurtyka, 2003: 512).
Pierwsza
wzmianka o karczmie (taberna)
pochodzi z 1343 r. (Števík, 2011: 17). Karczmę Krempak przejęli Wołosi. 5.
III 1551 r. król Zygmunt August na prośby starosty Piotra Kmity nadał Waśkowi
Wołochowi przywilej na karczmę dziedziczną Krempak przy gościńcu w lesie
królewskim Krempak pod górą o tej samej nazwie, wraz z zapisem na
karczmie sumy 100 florenów, prawem poboru myta oraz z obowiązkiem odnowienia i utrzymywania
drogi prowadzącej koło karczmy pod górą i przez tę górę (Kurtyka, 2003:
513). Lustracja z 1564 r. o karczmie pisze: Jest karczma na Krempaku śrzód lasa posadzona na gościńcu. Nie dawa
czynsza staradawna więcy, tylko talerów 3 do zamku, per gr 30 faciunt fl. 3/10.
Item dawa też dań baranią od owiec, jako insza Wołosza. Przywilej na
poprawienie drogi i na myto. Pokazal przywilej na tę karczmę...(Małecki,
1962: 187).
Karczma powstała na Spiszu, w Górach Lubowelskich,