- od 1478 – mieszkańcy Kalarrites  przechodzą pod zależność od Turków i tzw. Valide Sultan, dzięki czemu otrzymują przywileje administracyjne i finansowe.

- wielki rozwój gospodarczy, społeczny i kulturalny w latach 1750-1821

- miejscowość została częściowo zniszczona przez wojska otomańskie w dniu 10 lipca 1821 roku, z powodu udziału mieszkańców w rewolucji. Większość mieszkańców uciekła wówczas w góry i powróciła do wioski w 1825 i 1926 roku.

1914 - 1935 – częściowe opuszczenie wioski przez Aromanów i migracja do miast greckich.

1940 - 1950 - II wojna światowa – masowy powrót Aromanów do wioski, ale jednoczesne znaczne zniszczenia wioski przez wojska niemieckie.

1950 - 1960 - migracja mieszkańców do miast greckich (Ioannina, Larissa, Arta, Ateny).

Mieszkańcy wioski trudnili się pasterstwem, ochroną górskich szlaków i przełęczy, wyrobem ubrań i mundurów dla wojska  oraz wyrobem metali szlachetnych – złota, srebra i innych kruszców. Sprowadzali metal do wioski i przerabiali go na naszyjniki, bransolety, pierścionki, naczynia liturgiczne i przedmioty kultu religijnego (złota oprawa ikon).

1.      Cerkiew św. Mikołaja, wybudowana w XV wieku (prawdopodobnie w roku 1480). Cerkiew na budowę trójdzielna i trójnawową (nawy dedykowane św. Haralambie oraz Wszystkim Świętym). Cerkiew spłonęła w roku 1821, odnowiona wraz z drewnianym wnętrzem w roku 1845. W środku pokryty malowidłami ściennymi (freskami) pochodzącymi z różnych wieków.

2.      Cerkiew św. Trójcy, wybudowana w roku 1818, otoczona cmentarzem z nagrobkami Aromanów-mieszkańców wioski. Została zniszczona podczas rewolucji oraz w 1943 roku przez oddziały niemieckie. W 1999 roku dzięki funduszom mieszkańców wioski całkowicie odnowiona.

3.      W wiosce znajduje się ciekawa kamienna architektura, składająca się na tradycyjną zabudowę miejscowości. Domy wybudowane zostały w podobnym stylu z grubego, dużego kamienia. Wioska ma zwartą zabudowę, z wąskimi kamiennymi ulicami, ciągnącymi się wzdłuż domów i kończącymi małymi placami/parkingami na obrzeżach. W miejscowości ze względu na bardzo wąskie, kamienne i strome uliczki, nie ma ruchu samochodowego, pojazdy muszą  zostawione przez wioska na specjalnie wyznaczonych parkingach. Najstarsze budynki pochodzą z XVIII wieku.

4.      W Kalarrytes zachowały się 23 mosty, 20 fontann fundowanych przez mieszkańców.

5.      W Kalarrytes i okolicy znajduje się 7 kaplic, część z nich rozmieszczona jest na trasach wędrówek stad. Są to kaplice: Agios Athanasios (północny-zachód od wioski), Panagia (położona w odległości 1400 m. od wioski), św. Krzysztofa (przed wejściem do wioski, od strony Ioannina-Arta), św. Paraskiewy, Wszystkich Świętych, Proroka Eliasza i przemienienia Pańskiego.

W wiosce działa nowoczesne, interaktywne Muzeum Etnograficzne, otwarte w sierpniu 2015 roku, prezentujące tradycyjne zajęcia mieszkańców Kalarities.