Pierwsza wzmianka o tej znajdującej się w rękach królewskich (starostwo halickie) wsi pochodzi z 1446 r. (AGZ XII,nr 1650). [GJ] W 1471 r.  właściciel Podmichala przegrał proces i sąd nakazał mu przyjęcie wstannego i zezwolenie na opuszczenie wsi przez człowieka o imieniu Seny, który był tam chałupnikiem, osiadłym na prawie wołoskim, skąd zamierzał przenieść sie do Podgrodzia, również na prawo wołoskie. Jak stwierdzono w pozwie Jana z Podgrodzia, Fiodor z Podmichala nie chciał od chałupnika przyjąć związanej z opuszczeniem wsi opłaty zwanej wstanne (reclinatio), co było wbrew obyczajowi i laudum ziemi halickiej (AGZ XII, nr 4046). W XVI w. osada nadal pozostawała pod wpływami prawa wołoskiego, skoro w lustracji z lat 1564-1565 wśród ciążących na jej mieszkańcach powinnościach wymieniono dziesięciny pszczele i dwudzieszczyzny od świń: kiedy  żer bywa.[GJ]