Ta szlachecka osada, wzmiankowana w źródłach od 1443 r. swój wołoski charakter prawny ujawniła stosunkowo późno, bo w 1515 r. Wówczas uiszczono podatek, którego podstawą były 4 łany kmiece oraz stado liczące 200 owiec (ŻD XVIII/1, 173). Nie wiadomo, tak jak w wielu innych przypadkach wsi położonych w tym regionie, czy proces "walachizacji" objął całą miejscowość, a wzmianki o łanach (w rzeczywistości dworzyszczach) świadczą o kultywowaniu zajęć rolniczych przez część osiadłych tutaj Wołochów, czy też uprawiali je Rusini, zaś Wołosi zamieszkiwali tylko w części miejscowości. W lustracji z 1565 r. wspomniano, że pasterze z Peczeniżyna wypasali owce w wielkich lasach i płoninach królewskich za Kołomyją: aż do Beskieda. Było to pasterstwo transhumancyjne, skoro zamieszkując w Peczenizynie migrowali sezonowo z owcami w góry: czyniąc tam sobie koszary alias obory, do mieszkania. Z tego tytułu uiszczali daniny pasterskie od 100 owiec dając barana, gunię, ser wołoski i popręgi (Opisi korolivščin, 1895, 50).