W 1424 r. książę czernihowski Świdrygiełło Bolesław nadał swemu słudze Maksymowi, zwanemu Władem Dragosinowiczem istniejącą już wcześniej wieś Kosów wraz z monasterem oraz dwie polany: Berezowo i Żabie (AKLS I, nr 29). Na pierwszym z tych terenow wypasowych w ciągu XV w. powstały dwie osady: Berezów Niżny i Berezów Wyżny, jako wsie filialne Kosowa, założone przez jego mieszkańców i powielające istniejący tam system prawny i gospodarczy. W B. Niznym w 1515 r. uiszczono pobór od 3 lanów kmiecych, 2 łanów pustych, młyna oraz 250 owiec (ŹD XVIII/1, 173) W lustracji z 1565 r. wspomniano, że pasterze ze szlacheckiego Berezowa  wypasali owce w wielkich lasach i płoninach królewskich za Kołomyją: aż do Beskieda. Było to pasterstwo transhumancyjne, skoro zamieszkując w Berezowie migrowali sezonowo z owcami w góry: czyniąc tam sobie koszary alias obory, do mieszkania. Z tego tytułu uiszczali daniny pasterskie od 100 owiec dając barana, gunię, ser wołoski i popręgi (Opisi korolivščin, 1895, 50).