Pieniążkowice
Kategorie:
osady z elementami prawa wołoskiego, XVI wiek
Nazewnictwo
W dokumencie lokacyjnym z 1593 r. osada określona jako Maciejowskie albo Pieniążkowice (Długopolski, 1914-1921: 20).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
W 1593 r. tenutariusz nowotarski i szaflarski Jan Pieniążek zezwolił swojemu poddanemu Krzysztofowi Stochowi na osadzenie wsi. Miał on w zamian za poniesione trudy otrzymać sołectwo, składające się z jednego łanu frankońskiego, młyna, karczmy, prawa połowu ryb i polowań, polany w Tatrach zwanej Mała Łąka celem wypasu owiec, oraz pastwisk między strumieniami Piekielnik i Maciejowskie. Co roku na Wielkanoc sołtys powinien uiszczać czynsz w wysokości 12 złotych, zaś od wypasu owiec na wymienionych polanach będzie składał daninę dwudziestego barana. W zamian powinien on osadzić w nowo lokowanej wsi 12 zagród chłopskich. Sołectwo będzie posiadał według prawa magdeburskiego (niemieckiego), tak jak inni sołtysi w dobrach nowotarskich i szaflarskich (Długopolski, 1914-1921: 20-21). Przemieszanie urządzeń prawa wołoskiego z niemieckim występuje powszechnie na obszarach górskich Małopolski już w XV w. (patrz hasła: Ochotnica Dolna, Owczary).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa