Biały Dunajec
Kategorie:
osady z elementami prawa wołoskiego, XVI wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Osada w tenucie nowotarskiej, położona nad Białym Dunajcem, określona została w 1564 r. jako nowo lokowana (LWK I: 149). Być może to przedsięwzięcie nie powiodło się, skoro w 1579 r. starosta nowotarski Jan Pieniążek zezwolił kmieciowi Jędrzejowi synowi Pawlika z Szaflar na lokowanie w granicach Szaflar nowej wsi o nazwie Biały Dunajec. Uposażeniem sołectwa miał być wolny od powinności łan gruntu, młyn, karczma, prawo połowu ryb i zwierzyny, oraz: góry wolne dla pasienia dobytka. W zamian co roku na Wielkanoc sołtysi powinni uiszczać 3 złote czerwone czynszu, oraz dwudzieszczyznę od owiec tak, jak to czynili inni sołtysi i mieszkańcy tenuty nowotarskiej. Sołtys posiadał sołectwo według zasad prawa magdeburskiego (niemieckiego), podobnie jak inni sołtysi w dobrach nowotarskich i szaflarskich (Dobrowolski, 1914-21: 12-13). Wzajemne przenikanie się elementów prawa wołoskiego i niemieckiego jest typową cechą osadnictwa w strefie górskiej w Małopolsce już w XV w. (patrz hasła: Ochotnica Dolna, Owczary)
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa