Trzebunia
Kategorie:
osady z elementami prawa wołoskiego, XVI wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Osada wzmiankowana jest w starostwie lanckorońskim w 1410 i 1443 r. (Baranowski 1916, 88; SHGWK II: 147, 349; III: 427). Posługiwała się ona prawem niemieckim, o czym świadczy wspomniany w lustracji z 1564 r. uprzywilejowany sołtys, posługujący się przywilejem nadanym przez króla Aleksandra w 1504 r., czy 24 zamieszkujących w niej kmieci, określonych jako czynszowych. Jednocześnie jednak wspomniano o 2 mieszkańcach Trzebuni, posiadających w sumie 500 owiec, uiszczających od nich dwudzieszczyznę i po 2 sery od stada (LWK I: 212). Te informacje można uznać za dowód na przenikanie elementów prawa wołoskiego na obszar omawianej osady (Jawor, 2000: 79). W 1646 r. Trzebunię zaliczono do dużej grupy wsi w starostwie, gdzie szczegółowo scharakteryzowano powinności części mieszkańców, wyraźnie już związane z tym obyczajem prawnym (patrz hasło: Lanckorona; AVK XXV, 477).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa