Lanckorona (starostwo)
Kategorie:
osady z elementami prawa wołoskiego, pasterstwo, tereny wypasowe, współczesna Polska, XVI wiek, XVII wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
W lustracji z 1564 r. wśród dochodów ze starostwa lanckorońskiego wspomniano również o dani baraniej, uiszczanej zarówno przez poddanych starościńskich, jak i pasterzy pochodzących spoza starostwa, ale wypasających na jego terenie swoje stada. Mieszkańcy starostwa dali w sumie 38 zwierząt, co odpowiada stadu liczącemu około 760 owiec, natomiast przybyli z zewnątrz (zwani w lustracji sąsiadami) 151, co odpowiada liczbie około 3000 zwierząt wpędzanych do lasów starostwa (LWK I: 214-215). W świetle inwentarza starostwa z 1646 r. w niemal wszystkich osadach starostwa, oprócz rolników, zajmujących się również rzemioslem związanym zwłaszcza z przemysłem leśnym, część mieszkańców osad uprawiała pasterstwo. Z tego tytułu powinni byli na święto św. Jakuba płacić od owcy po 3 gr, od 50 owiec dawać jednego barana lub jego równowartość w pieniądzu. Raz w roku przed wyjściem z owcami na hale mieli okazać zwierzęta do ich spisania. Gdyby stwierdzono, że wypasali więcej owiec niz przedstawili do owego popisu, wówczas mieli uiscić karę w postaci 12 baranów a zwierzęta nie wykazane w spisie miały zostać skonfiskowane. Nad prawidłowym przebiegiem wypasów miał czywać wybrany w tym celu wojewoda (wołoski). Od każdej hali mieli ponadto dawać po 4 wielkie sery wołoskie dobre i dobrze zrobione (AVK XXV, 477).
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa