Szaflary
Kategorie:
osady z elementami prawa wołoskiego, XVI wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Sołectwo na prawie niemieckim (magdeburskim) w Szaflarach, przynależnych w XVI w. do tenuty nowotarskiej, powstało w 1338 r. (SHGWK I: 638-639). W 1564 r. wieś zamieszkiwana była przez 18 kmieci opłacających czynsze, 21 korzystających z wolnizny oraz sołtysa. Pewna grupa mieszkańców trudniła się pasterstwem i dlatego uiszczała dań baranią, przeliczoną na pieniądze. W roku przeprowadzenia lustracji zapłacono z tego tytułu 16 grzywien, zaś wartość barana szacowano na 16 gr. Stanowiło to odpowiednik 48 sztuk zwierząt. Skoro powyższa dań polegała na uiszczeniu co dwudziestej owcy, więc oznacza to, że w sumie stada wypasane przez mieszkańców tej miejscowości liczyły około 960 sztuk. Dodatkowo sołtys zapłacił od wypasanych 120 wołów i uiszczany od stada ser (LWK I: 148-149). Dań barania (dwudzieszczyzna) jest typowym elementem dla prawa wołoskiego (Jawor, 2000: 79).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa