O XV-wiecznej metryce tej wsi świadczy jej odnotowanie przez Jana Długosza. Swój wołoski charakter prawny ujawniła w 1507 r., kiedy to uiszczono pobór od 4 łanów, wspomniano też, że: Valachi ibidem a 300 ovium triginta gr. solvunt (AGAD, ASK, I, 36: k. 12), w 1536 określona jako: villa Valachica (Janeczek, 1991: 150). Lustracja z 1564-65 r. określa tę wieś jako "dziedzinę wielką", obfitującą w dobre pastwiska. Zamieszkujący osadę chłopi użytkują niewymierzone dworzyszcza, uiszczają daniny przeliczone na pieniądze za popręgi i sery, dwudzieszczyznę od owiec dają natomiast w baranach i jagniętach. Mają pilnować lasów, " po kozaka z podstaroscim jechać", brać udział w polowaniach, wozić drewno do zamku, co dwa lata uiszczać opłatę na utrzymanie konia bojowego (Opisi korolivŝїn, 1900: 274-277).