Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Ropica Górna


Kategorie: lokacja na prawie wołoskim, XVI wiek

Nazewnictwo


Od XVII w. nazywana Ropicą Ruską, obecnie Ropica Górna.

Ludność — skład etniczny


Język


Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Położona w starostwie bieckim Ropica Górna, w opinii J, Czajkowskiego (1999: 43) pojawiła się już w Liber beneficiorum Jana Długosza, powstałym w latach 1470-1480 i od razu była wsią wołoską (DLB I: 483). Nie ma jednak pewności, czy w tym zapisie nie chodzi o Ropicę Polską, skoro obie osady określano przez długi czas jedynie jako Ropica. Z kolei S. Kuraś (1968: 89) wołoski charakter prawny datował dopiero na koniec XVI w., bowiem wówczas został on poświadczony w rejestrach poborowych. W 1557 r. określono ją jako wies ruską, zaś jej mieszkaniec Dawid Ziticz lokował na prawie wołoskim (w źródle zapisano: na prawie ruskim) sąsiednią Pętną (AGAD, MK 89: 206-207v).

Źródła do dziejów miejscowości


Historia miejscowości


Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa