Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego
Wierchomla Wielka
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, XVI wiek
Nazewnictwo
W XVII w. wieś nazywano też Wierchomlą Księżą (Czajkowski, 1999: 87).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
W 1595 r. kardynał Jerzy Radziwiłł zezwolił Mikucie Zubrzyckiemu (zapewne z Zubrzyka) na lokowanie na surowym korzeniu tej osady, położonej w dobrach muszyńskich biskupstwa krakowskiego. Sołectwo uposażono w 2 łany gruntu z dodatkowym obszarem, prawo budowy wolnego od powinności młyna, wolnej karczmy gdzie mógł warzyć piwo, lokowania 6 zagrodników. Mógł osadzić 15 kmieci, każdego na 3/4 roli (dworzyszcza?), z 20-letnim okresem wolnizny. Sołtys powinien sprawować nad nimi sądy, Kmiecie powinni odrabiać na jego rzecz 3 dni pańszczyzny w wymiarze rocznym (Bębynek, 1914: 621; Czajkowski, 1999: 87).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
W dokumencie lokacyjnym z 1595 r. stwierdzono, że sołtys ma ufundować i utrzymywać cerkiew (Bębynek, 1914: 621).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa
Widok na dolinę Wierchomli (fot. P. Kłapyta)