Piorunka
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, XVI wiek
Nazewnictwo
W XVII w. używano również nazwy Piorunki (Bębynek, 1914: 616).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Osada położona w dobrach muszyńskich biskupstwa krakowskiego. Przywilej lokacyjny biskupa Piotra Myszkowskiego oblatowano w 1590 r. Na jego mocy Hieronim Miednowicz ze starej wsi wołoskiej-Florynki, uzyskał prawo lokowania Piorunki na surowym korzeniu. W skład uposażenia sołectwa wchodziły 2 łany gruntu i dwie łąki. Mógł lokować 8 kmieci, którzy uzyskali aż 30 lat wolnizny. Proces osadzania wsi trwał jednak dłużej. Dopiero po około 50 latach uznano, że skończył się okres wolnizny. O prowadzeniu intensywnej gospodarki pasterskiej w okolicy świadczy opis granic zakładanej wsi, gdzie pojawiają się kilka razy: ogrodzenia zwane koszary. (Czajkowski, 1999: 82-83).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Cerkiew uposażona w 1 łan ziemi wzmiankowana w 1640 r. (Kumor, 1996: 14).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa