Florynka
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, XV wiek
Nazewnictwo
W 1391 r. zapisana jako Flornicowa, w 1449 r. Florinkowa, w 1529 r. Florencia, zas w 1574 r. podano współczesną formę nazwy (SHGWK I: 683).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Osada położona początkowo w dobrach królewskich, po 1391 w kluczu muszyńskim biskupów krakowskich, w źródłach po raz pierwszy została odnotowana w 1391 r. (SHGWK I: 683). Udokumentowany pobyt Wołochów na jej terenie sięga co najmniej pierwszej połowy XV w. W 1449 wzmiankowany jest Wołoch, mieszkaniec Florynki, uwięziony za trudnienie się zbójnictwem (DP I: 97). W 1574 r. biskup krakowski Krasiński powtórnie lokował na prawie wołoskim tę osadę, gdyż pierwotny dokument uległ spaleniu (SHGWK I: 683). Odbiorcą przywileju był Klemens Worchacz, soltys z Florynki, być może Węgier. Sołectwo liczyło 2 łany, łąki, młyn, piłę tracką (Czajkowski, 1999: 81)
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Cerkiew uposażona w jedną rolę wzmiankowana od 1623 r. (Kumor, 1996: 14).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa