Łabowa
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, XVI wiek
Nazewnictwo
W 1406 notowany Labow, w 1414 Laboue, w 1431 Labowy, w 1433 Labawy, od 1462 Labowa (SHGWK III: 777).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Znajdująca się w rękach szlacheckich osada przechodziła w ciągu XV w. skomplikowane zmiany własnościowe, w wyniku których w latach 20. XVI w. jej właścicielami pozostawali Braniccy. Tego samego czasu sięgają przesłanki źródłowe, sugerujące wołoski charakter prawny tej miejscowości. W latach 1529-1531 odnotowano sołtysa (kniazia?) Iwana - Iwanka. Kilkadziesiąt lat później wzmiankowana też jest cerkiew (SHGWK III: 777-778). W 1581 r. uiszczono podatek od 10 półdworzyszcz wołoskich, sołtysa i piły tracznej (ŹD 14: 133).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
W 1554 r. wzmiankowana cerkiew i pop Andrzej. W 1581 r. siedziba parafii ruskiej (SHGWK III: 777-778).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa