Bratkowice (okoliczne lasy)
Kategorie:
tereny wypasowe, Wołosi, XVI wiek
Nazewnictwo
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
Królewska osada Bratkowice położona była, w świetle szczegółowego spisu osad powiatu pilzneńskiego z 1536 r., w pobliżu wielkich lasów i borów. Wśród powinności należnych starostom z tej wsi wspomniano też o Wołochach, wypasających stada owiec i kóz w okolicy, za co płacili jedną grzywnę od 100 zwierząt: Preterea Valachi cum ovibus et capris solvunt etiam tributum a 100 ovibus 1 marc. (ŹD 15: 509). Z kolei w lustracji z 1565 r.: Najmują Wołochowie paszę w tych lesiech, bywa ich czasem mni, czasem więcy. Teraz jest owiec 250 (LWS: 79). Te rzadkie w przypadku staropolskiego województwa sandomierskiego informacje były traktowane jako dowód na uprawianie nomadycznego stylu życia przez Wołochów na ziemiach polskich (Dobrowolski, 1930: 6-8; idem, 1960: 32-33). Z kolei G. Jawor (2000: 44-45) uważał je jako typowy przykład rozpowszechnionego na Bałkanach i Karpatach północnych pasterstwa typu transhumancyjnego.
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa