Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Kopysno


Kategorie: lokacja na prawie wołoskim, XV wiek

Nazewnictwo


W XV w. osadę naprzemiennie nazywano Kopystno lub Kopysno, w 1505 r. Kopyszna, później znowu Kopystno lub Kopysno (Makarski, 1999: 119).

Ludność — skład etniczny



Język



Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


Miejscowość może być staroruskiego pochodzenia, skoro w 1408 r. król nadał Józefowi Bieduniowi: horodyszcze Kopystno, oraz znajdującą się tam cerkiew (ZDM 6: 1711; Czajkowski, 1995: 74). Funkcjonowanie w Kopysnie prawa wołoskiego w XV w. sugerują pośrednie informacje. W 1438 r. szlachcic Chan z Kopysna zastawił 3 kmieci zamieszkujących w tej miejscowości kniaziowi z Makowej (AGZ XIII: 846). Z kolei w 1501 r. szlachcic Kuźma wystąpił w roli poręczyciela wspólnie z kniaziami z Pacławia, Makowej, Starzawy i Zabłocia (AGZ XVII: 3318). W 1512 r. pojawił się natomiast Lechno: Copysczyensky cnaz, jako świadek w sporze między drobnymi dziedzicami wołoskiego Terła (CPAHUL, F. 13, op. 1, spr. 4: 413-414). W 1515 r. zapłacono z tej należącej wówczas do rodziny Hermanowskich osady, pobór od 8 łanów i popa, zaś w 1589 r. od 4 1/2 łanu i popa (ŹD 18: 21, 128). 

Źródła do dziejów miejscowości


ZDM 6: 1711; AGZ XIII: 846; AGZ XVII: 3318; CPAHUL, F. 13, op. 1, spr. 4: 413-414; ŹD 18: 21, 128.


Historia miejscowości



Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


Cerkiew wzmiankowana od 1408 r., ale mogła istnieć znacznie wcześniej (ZDM 6: 1711).

Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe



Dokumentacja fotograficzna i filmowa