Leszczyny
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim, XVI wiek
Nazewnictwo
W 1555 r. zapisano tę osadę jako Lizzine, w 1565 r. pojawia się Leschczina (AGAD, MK 85: 219; LWR II: 65).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
W 1555 r. odnotowano w kancelarii królewskiej wydanie przywileju dla uczciwego Iwana Kunaszowicza z Berehów na lokację przynależnej do starostwa przemyskiego osady Leszczyny. Kmiecie mogli wykopać na swój użytek 10 łanów, sołectwo (kniaziostwo) miało być uposażone w 2 łany, zaś pop w jeden łan ziemi (AGAD, MK 85: 219). Dziesięć lat później zapisano, że wieś lokowana była na prawie wołoskim, zaś chłopi uzyskali 10 lat wolnizny, która skończy im się w 1566 r. Ponieważ regułą było uposażanie nowolokowanej osady w 20 lub 24 letnią wolniznę, więc oznacza to, że Leszczyny faktyczne zaczęły być osadzane co najmniej około 1545 r. W 1565 r. zamieszkiwało w omawianej wsi 10 kmieci na półłankach, którzy po upływie wolnizny płacić będą 30 gr czynszu, dawać po dwa sery warte 8 gr, dwa popręgi za 2 gr, wojennego po 12 gr. Z tego wszystkiego kniaź będzie dla siebie zatrzymywał 1/3 część. Podobne uprawnienia będzie miał on w stosunku do daniny z baranów i wieprzy, tak samo jak to zapisano w przywileju dla Ustrzyk (Dolnych) - (LWR II: 65).
Źródła do dziejów miejscowości
AGAD, MK 85: 219; LWR II: 65.
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Pop uposażony w jeden łan ziemi wzmiankowany w przywileju lokacyjnym z 1555 r. (AGAD, MK 85: 219).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa