Karta miejscowości osadnictwa wołoskiego

Wolica


Kategorie: lokacja na prawie wołoskim, XVI wiek

Nazewnictwo


Osada początkowo nazywała się Wola Korościeńska lub Wola Korosteńska (LWR II: 60). Współczesna nazwa pojawiła się na przełomie XVIII/XIX w. (Makarski, 1999: 304-305).

Ludność — skład etniczny


Język


Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)


W 1563 r. król opatrznym Hryćkowi Rozputeńskiemu i jego synowi Jaczkowi zezwolił na osadzenie na surowym korzeniu wsi. Osadnicy uzyskali 10 lat wolnizny, a po ich upływie mieli świadczyć czynsze, daniny i prace tak samo, jak inne wsie w starostwie przemyskim. Hryćko za trudy poniesione przy lokacji uzyskał sołectwo (kniaziostwo), w skład którego miały wchodzić młyn, 4 łany, z czego jeden przeznaczono na popostwo, zaś sześć ćwiertni na osadzenie zagrodników. Od osadników sołtysi pobierać będą takie same opłaty i daniny jak w pozostałych osadach przynależnych do starostwa (Stadnicki, 1848: 60-61). Nietypowy, niski czasokres wolnizny sugeruje, że faktyczna lokacja Wolicy rozpoczęła się co najmniej 10 lat przed wystawieniem tego dokumentu.

Źródła do dziejów miejscowości


Stadnicki, 1848: 60-61.

Historia miejscowości


Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)


Popostwo uposażone w 1 łan ziemi wzmiankowane w dokumencie królewskim z 1563 r. (Stadnicki, 1848: 60-61).

Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe


Dokumentacja fotograficzna i filmowa