Daliowa
Kategorie:
lokacja na prawie wołoskim
Nazewnictwo
W 1363 r. określona jako Hriczowa Wola, nazwa od imienia zasadźcy, w 1434 r. Daleyow, w 1527 r. Daleiowa i Dalowa. (SHGZS I: 76).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
W 1363 r. król Kazimierz Wielki pozwolił Hryćkowi Zarowiczowi lokować wies na prawie niemieckim. Opisane w tym dokumencie powinności kmieci i uposażenie sołtysa nie zawierają śladów wpływu prawa wołoskiego, Nie wiadomo kim był Hryćko. Jego imię i przydomek równie dobrze można uznać za wołoskie jak ruskie. A. Fastnacht (2007: 154 - 155) opowiedział się raczej za tą pierwszą możliwością i zdawał się skłaniać do traktowania Hryćka jako reprezentanta najwcześniejszej fali osadnictwa wołoskiego. Nie jest też jasne, czy pojawiająca się w źródłach w 1434 r. Daliowa - własność biskupstwa przemyskiego jest kontynuacją Hryciowej Woli, czy też powstała w miejscu tej starszej wsi, jednak bez kontynuacji osadniczej. W 1526 r. Daliowa wzmiankowana była w grupie wsi korzystających z okresu wolnizny ale już rok później mieszkańcem Daliowej był Wołoch Fal - lokator pobliskich Szklar na prawie wołoskim oraz Michał Zubryn i Ichnat Chłapiec - lokatorzy Czeremchy na tym samym prawie. Wreszcie w 1553 r. jeszcze jeden mieszkaniec Daliowej - Andrzej Kochan otrzymał 3 łany w Lipowcu - również wsi rządzącej się prawem wołoskim (SHGZS I: 76).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
Pop wzmiankowany jest od 1552 r. (SHGZS I: 76).
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa