Osławica
Kategorie:
Karpaty, lokacja na prawie wołoskim, miejscowość historyczna (nieistniejąca), pasterstwo, Wołosi
Nazewnictwo
W 1530 r. określona jako Zgnyla Oslawycza (SHGZS III: 17).
Ludność — skład etniczny
Język
Lokacja (data lokacji i prawo, na którym miejscowość została założona)
W 1530 r. król nadał opatrznemu Jackowi Wosczynce z Radoszyc prawo lokowania wsi na prawie wołoskim czyli mołdawskim (sic!). Otrzymał sołectwo obejmujące 2 łany ziemi, młyn z walidłami i folusz, sadzawki, karczmę, nawsie, zagrodników, barcie, 1/6 czynszów i danin, 1/3 kar sądowych. Chłopi uzyskali 20 lat wolnizny na ziemiach nowych i 6 lat na przygotowanych do orki. Po upływie wolnizny chłopi będą świadczyć powinności tak samo jak mieszkańcy Radoszyc. Sołtys ma obowiązek udziału w wyprawie wojennej na koniu wartości 6 grzywien, w pancerzu, z łukiem lub kopią (SHGZS III: 17-18).
Źródła do dziejów miejscowości
Historia miejscowości
Po drugiej wojnie światowej mieszkańców wysiedlono a Osławica opustoszała.
Dziedzictwo kulturowe (materialne i niematerialne)
W 1530 r. dla cerkwi przeznaczono 1/2 łanu ziemi z powinnościami takimi samymi jakie świadczą kmiecie (SHGZS III: 17-18).
EK - W Osławicy wypasa od kilkudziesięciu lat swoje stada owiec baca Władysław Franos z Zębu na Podhalu (tzw. bacówka u Franosa). Baca transportuje w każdym roku wiosną (kwiecień) owce specjalnym samochodem do Osławicym, gdzie zostaje z nimi aż do przełomu września i października (w zależności od pogody). Owce pochodzą od kilkunastu gazdów z Podhala, jest ich około 2000 tysięcy (w tym jagnięta, jarki, barany). W Osławicy (w stronę przełęczy Nowy Łupków) znajduje się szałas bacy, gdzie wyrabiane są sery (oscypki, redykołki, bundz, bundz z papryką, bundz z czosnkiem niedźwiedzim, bryndza oraz żentyca), a także nowa niewielkich rozmiarów bacówka, gdzie baca prowadzi sprzedaż produktów.
Organizacje, instytucje, związki wyznaniowe
Dokumentacja fotograficzna i filmowa